Şiirler

şehidim annem

Davullarla, zurnalarla uğurladın beni Asker Ocağına, elimde bir valiz, bir de ceketim vardı.

Kalın kazaklarımı koymuştun; oğlum oralar soğuk olur, üşütme diye.

Ana kucağı derler Asker Ocağına. Gerçekten öyleymiş. Üşümüyorum annem.

Demiştin ya kendine iyi bak oğlum diye, babama da söyle; insan tek kalınca üzülür, içlenirmiş

Biz burada binleriz, on binleriz annem. Hepimiz ana baba çocuğu, Askeriz, MEHMETCİĞİZ annem…

DİYARBAKIR Lice' de şehit olan J.Komd.Astsb.Kd.Çvş.
Kadir AYDIN' a ithafen yazılmıştır. Ruhun şad olsun.

Ey koca dünya bende öldüm,
Belli ki hiçbirinizin haberi yok,
Hem de DİNK' ten sadece bir gün önce,
Ama sadece ne duydun, ne gördün, ne de umursadın.

Ölümümden hemen sonra kameralar gelmedi oraya,
Halk'ta toplanmadı ellerinde karanfil ve mumlarla,
Hiçbir devlet büyüğü ve Amerika'da kınamadı ölümümü,
Ve yazmadılar adımı mezar taşımdan başka, hiçbir yere.

Mevlânâ, tahsil için, Konya'dan bir gün yine,
Şam'a gidiyordu ki, uğradı Nusaybin'e.

Hıristiyan papazlar, bir yere gelmişlerdi,
Acâyip istidraçlar, halka gösterirlerdi.

Gösteriş yapmak için, hazret-i Mevlânâ'ya,
Bir oğlan çocuğunu, uçurdular havaya.

Celâleddîn-i Rûmî, bir duâ etti o an,
Havada kala kalıp, düşmedi yere oğlan.

Feryâd ediyordu ki, korkusundan o çocuk;
"Düşüp de öleceğim, indirin beni çabuk!

Çok uğraştılarsa da, papazların birçoğu,
Hiç indiremediler, havadan o çocuğu.

Oğlan bağırdı ki: "Sizin yanınızdaki,

Meramı can olan Cananı bulur mu hic?
Aynadan yuzunu cevirmeyen etrafı görür mü hiç?
Feryat figan bagıran gayrisını duyar mı hiç?
Uyan uyan ey miskin yatana ölüm dokunmaz mı sandın?

Gafil gafil yürü dur sen, merak etme hiç sonunu,
Divane aşığa burun kıvır, aman sınama hiç yolunu,
Perdeleri çek üstüne, sıvanır mı böyle hiç gün,
Uyan uyan ey zelil âmâya ecel yetişmez mi sandın?

Yaslan bakalım şu cılız çırpıya, fidan bile denemez dünyaya,
Yürü bakalım sen kafan önde, o kelle bilemedin ki koltukta,
Derdi beşer olmuş ve huyu kokuşmuş hem hela sözlü olupta,

Tek günlük aşk benimkisi, zifiri karanlığın peşine,
Öyle mahzun, öyle tatlı bir meyil ki rastlayamazsın eşine,
Boynu bükük bir günebakan misâli usul usul,
Yöneldim şükrolsun himmetiyle Rabbimin yönüne...

Şu gönle derman oldu dillerdeki lâtif Kur'an,
Alâmeti Azimüşşan gayri ne yere baksam,
Ne tayfun, ne heyelan kaydıramaz nesnemi,
Teslim olmuşken Hakka, imânım olur kalkan...

Tevhidle başlayan bu yola, zikir anca azıktır,
Sabır, bu cihadda mel'unu helâk eden tek silahtır,
Nûr olur iner kalbe, sakınan her nazar edep ile,
Gerek bana Sultan (c.c.), ki zâti halk ta yalandır...

Korkuyorum hesabından, kafirin saflarından,
Ansızın yakalayan Allah (c.c.) ın azabından,
Gözümün biricikleri, bırakıp gittiler hani,
Korkuyorum Rızadan muafta zillet yataklarından...

Ya Rabb (c.c.)! Öyle büyük ki utancım bakamam göğe,
Affına mazhar olmak için ederim durmadan tevbe,
Rahman ve Rahimsin Rabbim! Zât-ı İlâhine sığındım,
Rızandan muaf ne ameli, ne de nefesi nasip etme...

Hâyâ ile eğildim önünde, pişmanım bin kere,
Acıyan kalbime huzur ver doyulmaz sevginle,
Kavur, yak küle boğ Yâ Rabb (c.c.) göğsümü,
Razıyım şehadetten başka söz söylememeye,

SON NEFES
Serden çıkmadan o kuvvetli pençelerin,
Feri sönmeden seni ummayan bu gözlerin,
Dehşetinle korkutmadan alsan usulca canımı,
Şikayetten ziyade dua etse Kirâmen Katibin...

Kahrolunmaya mı başlayacak benim uyanışım,
Sefahat ile mi müjdelenir acep şu garip başım,
Deli divane mi olurum korkudan şemalini görünce,
Yoksa o guzel yuzune bakmaya doyamaz mıyım ...

Kargacık burgacık dünya rüyamı hayra yorsan,
Daracık mezarımda beni feraha cağırsan,
Şer amelden münezzeh bedenle bulup beni,
Kabzederken ruhumu, imanımla bıraksan...

Ey Melek-ül Mevt hoşgelsen, bana sefa getirsen,

Ey melûn.. sen ki benim en amansız düşmanım,
Sanadır akl ile ask ile bu kin ve kastım,
Zerre veremezsin dolassan da tâ icimde,
Sıgınmısken serrinden hıfz eder beni Rabb (c.c.) ım,

Karagah mı kurdun damardan tunellerimde,
Zikirden mi uzaktım da ilistin berime,
Ne gecti yâr oldum da sana hadi soylesene,
Efsunlu nazarın islemez irşad ehline...

Sızlanır suan dahi ehlin senin, kabirde,
Veremez ki cevabı dil sana idi hep hizmette,
InseAllah daim yanacagin o ACI vatanda,
Fersah fersah uzak olurum hem de Firdevste...

Ne oldu sasırdın, sustun birden olu gibi,
Taze taze tevhidim mi seni boyle pisirdi,

Ne gulelim, ne uzulelim biz buna kardesim,
Avuclar arasina koyup seri, bi dusunelim,
Salinirken gonul dunya sehrinde elden ele,
Biz titreyip soyle kendimize gelelim...

Mateme dalip sonra uyumaktansa olunun ardindan,
Kereste gorunumlu kutuk olmaktansa yalandan,
Gormezden gelmeyi birakip acmak gerek gozleri,
Vazgecmeli artik, cennete varis rolu yapmaktan...

Kirden de pastan da ne kas belli artik ne de yuz,
Kabir tasina ne yazilacak hangimiz dusunmusuz,
Kara topragi hala taniyamadik belki de,
Sanki evvelden birkac kere dogmusuzda olmusuz...

Feveran eder olduk tarumara baktıkca susup,
Bilemedik, ezemedik ki yılanın basına vurup,
Ejderha kesildi, canımıza kast eder oldu artık,
Diyetimiz kefereye kayan gonul oldu Hakk (c.c.) tan kopup...

Ey bakısları yurekleri delen sanlı Turk milletim,
Nerede küffara goz belerten iman heybetin,
Pacavralara burunmus surtuklerin izinde,
Ablak ablak seyiren simaya mı meylettin...

Yakısmaz sana yakısmaz boynunu boyle bukmek,
Kudreti olmadan Hakk (c.c.) ın neyine cihana hukmetmek,
Devran dondu dedirtme, uyan artık be uyan,
Oluyor mu hic haktan ırakta bâtıla goz dikmek...